Blog Image

2014 Massemen - Lourdes

Met de fiets van Massemen naar Loudes van 15 juli 2014 tot 28 juli 2014

Op 1 juni 2009 werd Bas De Grauwe, mijn eerste kleinkind, geboren. Met mijn vrouw Carine en clublid Marc Verleysen verkende ik op dat moment een fietsvakantie in de champagnestreek. Die dag hadden we er al enkele degustaties opzitten en genoten we van een overheerlijk etentje. ‘Freddy, proficiat, je bent opa van Bas’, liet mijn schoonzoon Wim weten. Mijn dochter Evelien zou in augustus bevallen… Basje was veel te vroeg op de afspraak. Er waren nogal wat complicaties. Basje vocht voor zijn leven en ik trok met mijn diepgelovige moeder naar Oostakker-Lourdes! Met tranen in de ogen heb ik de bedevaart rond de grot gedaan. Basje redde het en of we daar blij mee zijn.
Tussen Kerst en Nieuwjaar 2012 liet Basje weten: ‘Opa, ik word grote broer’. Angst sloeg me om het hart. ‘Laat Evelien en Wim deze keer gespaard blijven, smeekte ik. Als alles naar wens verloopt, rijd ik met de fiets naar Lourdes!’ Renée werd op 6 augustus 2013 geboren. Het is een wolk van een kleindochter. Belofte maakt schuld.
Mijn trip naar Lourdes staat volledig in het teken van mijn kleinkinderen, kinderen en al wie me dierbaar is.
Begin januari haalde ik de fiets van stal. Met tranen in de ogen sloot ik het eerste tochtje van 25km af. Vorige week reed ik de Toprit 100km. In de Vlaamse Ardennen zag ik sterretjes, maar ik beet door. Iedere keer ik het moeilijk heb, denk ik aan Basje in de couveuse. Basje heeft gevochten als een leeuw om te overleven en dat zal ik ook doen op weg naar Lourdes.
Dit is mijn verhaal, maar ik ben er me van bewust dat ook Ivan, Willy, Geert en Laura, Patrick, Ronny en Johan een bijzondere reden hebben om aan deze bedevaart te beginnen.
Samen kunnen we het aan.

Freddy

Lambroekers tem je niet!

Onze reis Posted by Freddy De GeestPosted on 19 Jul, 2014 15:56:07

Rit 5: Chateaudun-Tours, 110km!

Onweer! We hebben het geweten… Na 19km werden we vergast op een licht -en klankspel. Donder en bliksem in één klap is bangelijk. Men weet maar nooit. Er trok zich een regengordijn op terwijl we een helling opklauterden! Klimmen moesten we al kort na de start… meteen 1,5km naar omhoog! Men geraakt het gewoon!

Het onweer lieten we snel achter ons. De zon kwam opnieuw piepen, maar deze keer was de hitte draaglijker. In Danzé na 39km trokken we een eerste keer de remmen dicht voor spijs en drank. Overschotjes van een dag eerder… met ‘Frans brood’. Wel zonder wijn!

Lavardin aan de oevers van de Loir nodigde uit voor een foto. Op de achtergrond de contouren van een kasteel! Niet veel later moesten we een ‘Muur’ over… in de schaduw van het kasteel. Plots dook er een Etixx-tentje op… opnieuw een feestdis! Verwennen, blijft een kunst! Onze begeleiders weten van wanten!

Daarna reden we door een bosrijke streek. En het bolde er goed… Tours binnenrijden, is niet de meest simpele zaak! Fietspaden, weet je wel! Zonder kleerscheuren bereikten we Hotel Criden in hartje Tours! Quality time voor de vrouwen… volgde!

Een terrasje opzoeken aan de oever van de Loire? Niemand zorgde voor oppositie!

Morgen rijden we naar Poitiers-Futuroscope! Hopelijk blijven de weergoden ons gunstig gezind!

Quote van de dag: ‘hier ben ik nog geen facteur geweest! ‘t liefst van al ben ik facteur aan de zee: er staat maar aan één kant van de straat een brievenbus!

Sfeer blijft prima! Wat was was, wat is is! Lourdes we komen er aan!

Freddy



Onweer!

Onze reis Posted by Freddy De GeestPosted on 19 Jul, 2014 06:55:55

Goeie morgen!

Goed geslapen! Toch is het gevoel minder goed dan gisteren. Wat angstig keek ik deze nacht een paar keer naar buiten. Men voorspelt onweer in deze regio. Een dag overslaan, kan niet! We moeten er door… Gisteren viel onze uitstap naar de oude binnenstad van Chateaudun letterlijk in het water. Bib Gourmand was een volwaardig alternatief. De begeleiders hebben genoten van de traktatie.

De vijfde rit is niet de meest leuke van deze reis. In Chateaudun kiezen we voor de N10, een kaarsrechte weg naar Tours. Of toch niet? Er zijn twee alternatieven, maar dan wel met een veel grote moeilijkheidsgraad en uiteraard behoorlijk wat langer van afstand. Straks aan het ontbijt ga ik overleggen. Tijdens het weekend is vrachtwagenverkeer verboden in Frankrijk. Die voorbij razende mastodonten hoeven we niet te vrezen. 110 of 125km? In dit weer zou de keuze snel gemaakt moeten zijn.

Inmiddels duiken ook de eerste lijfelijke ongemakken op. Een zere poep (Ronny), stramme spieren (Patje), pijn aan de achillespees (Johan) en een zere voet (Geert) hinderen de fietsers. Door het vele drinken, durft de maag wel eens opspelen. Laura en ondergetekende hadden gisteren behoorlijk wat last van de hitte. Krampen steken de kop op. Magnesiumpillen helpen, maar ik verteer ze niet! Dergelijke onderneming vergt wat van een menselijk lichaam. Samen moeten we al die kwaaltjes overwinnen.

Hopelijk bereiken we Tours zonder kleerscheuren. Parijs-Tours: de herfstklassieker! We rijden deze namiddag over de Avenue de Grammont! Voelen we ons daar ook even winnaar?

Hoe deze trip ook afloopt, iedereen mag zich nu al een beetje winnaar noemen! Gemakkelijk is het niet. Gisteren hadden we de wind opnieuw pal op de neus. En dan de hitte… Of ik het me anders had voorgesteld? Nee. Was ik er klaar voor? Ja. Steeds vaker dwalen mijn ogen over die twee kleine parels op mijn fietskader. Beken zweet en veel tranen zijn mijn gezellen op weg naar Lourdes! Belofte maakt schuld. ‘Rustig, opa! Geen paniek.’ Ik zal er vandaag vaak aan denken, Basje.

Tot vanavond! Schiet niet op de pianist als ik iets later in de pen kruip. In mijn leven heb ik al veel obstakels overwonnen, maar wat een onweer in deze regio brengt, maakt me onzeker. Ochtendpols 63! Iets hoger, maar niets om me grote zorgen over te maken.

Freddy