Futuroscope-Saint-Junien, 127km! De op één na langste rit! Inmiddels staan er bijna 800km op de teller… we tellen af! De rit van vandaag verliep niet zoals voorzien! Net na de start was er al een eerste omleiding, maar die hadden we, na de verkenning van een dag eerder, ingecalculeerd! De twee andere omleidingen zorgden er voor dat de kilometerteller aardig opklom. Het betekende ook dat potjes overkookten en de sfeer van opperbest naar best vervelend omsloeg. Het hoort er bij hoor ik ervaren trekkers zeggen. De leeuwen worden moe. Ik zie het aan veel dingen, maar men wil het niet toegeven. De graad van prikkelbaarheid is mijn barometer. En bij enkelen valt dat serieus tegen. Aangezien ik de voorbije dagen altijd de feiten gaf zoals ze waren, wou ik jullie dit niet onthouden!
In La Villedieu du Clain na 39km bezocht Carine een bakker en een artisanale beenhouwerij. We aten er een banaan en kapten wat fris naar binnen! Na 70km in Saint-Martin l’Ars vond Dirk tussen de bomen en in de schaduw van een mooie vijver een picknickplaats! We smulden van vers brood met lekkere ‘hoofdvlakke’ en een stukje fruittaart! Een drankstop lasten we na 95km in aan de oevers van de Vienne in Saint-Germain de Cerfolens! Een oud kasteel piepte om de hoek. In Cerfolens voelden we ons thuis… ‘t stad was aangekleed met gele en blauwe vlaggetjes! Ivan wou er een ‘muur’ over en ook dat zorgde er voor dat ‘vonken en vuur’ door de stadskern weerklonken. Na een toch wel pechvolle dag bereikten we Saint-Junien! De recuperatiedrank stond klaar… een zwembad nodigde uit! Patje zag de jacuzzi wel zitten…
De Limousin doorkruisen, is geconfronteerd worden met mooie beestjes! Vanavond schuiven we aan de dis voor zo een lekker lapje vlees! Voor dat aan de orde van de dag is, ga ik mijn geheugen opfrissen! De rit van morgen is korter van stuk, maar niet minder zwaar! Périgueux kun je langs verschillende kanten binnenduiken! Geeft het niet als ik voor de minst moeilijke weg kies!
Tot morgenvroeg! Mijn bedje staat in hartje Saint-Junien! Een fontein doet haar best… Een overbuur laat weten dat het om 17.35 uur precies 26° is! Morgen wordt het opnieuw bakken en braden!
Freddy
Ja de vermoeidheid, de leeftijd, de karakters, … dat is wat elkeen zo uniek maakt. De manier hoe elkeen met zijn uitdagingen omgaat en er naar kijkt, maakt wie we zijn. Het is wel straf dat de reputatie van WTC Lambroek al tot in midden Frankrijk is doorgedrongen, ze hangen er al de wimpels uit in onze clubkleuren. Blijven volhouden en vooral blijven stoempen.
Aan’t genieten van een terrasje samen met de andere lambroekers, alleen mijn kamergenoot heeft blijkbaar angst voor de rit van morgen. Hij heeft misschien wel gelijk. De moeilijke momenten van vandaag hebben weer plaats gemaakt voor de dagelijkse grappen, gelukkig maar. Ik heb in mijn vorige reacties een beetje de draak gestoken met onze voorzitter, mea culpa. Nog slechts 4 dagen, wat gaat het snel. Toch zal ik gelukkig zijn zijn mijn vrouwke weer te zien. Hopelijk gaat alles goed voor de rest van onze trip , liefst geen omleiding meer. En geen koude patatjes op de grond.
@ Herman! We geraken er wel! Mensen vergeten snel… Karakters, jij kent ze, verander je niet! Al probeer ik het als pelgrim wel… Vandaag vond ik mijn benen van 35 jaar geleden terug! Zalig gevoel! Vrijdag in Lourdes: de confrontatie met Basje! Daar voor doen we het he! Bedankt voor de mentale steun! Maak er een fijne Loiretrip van en hou me op de hoogte! Gr. Fdg
Dag allemaal. De vermoeidheid eist stilaan zijn tol, de laatste kilometers kunnen oh zo vervelend en lang zijn; het lijkt alsof die eerste kilometers van de dag zoveel mooier waren dan die laatste, … de grenzen worden al eens bewandeld. Een lekker stukje eten en een goede nachtrust doen dan wonderen. Nu moeten woorden een echte betekenis krijgen, eendracht …. vriendschap …. samen onderweg. Het komt me zeer bekend voor maar ook Mireille en ik zijn altijd op onze bestemming geraakt door altijd rekening te houden met “de zwakste schakel”. En niemand mag denken dat hij of zijn die schakel niet kan zijn. Het kan soms vlug keren. Dus mannen, toon dat jullie een (goed omringde) ploeg zijn en als ploeg in Lourdes willen aankomen. Vanaf nu zal het stilaan steeds wat emotioneler worden. Maar bewaar de grootste emotie voor Lourdes! Wij duimen voor jullie!!
bedankt voor de mooie verslagenproficiat met jullie prestatie, doe verder, jullie zijn er bijnawij missen de sfeer van de lambroekers en daar past ‘zagen’ in het plaatje, maar de vriendschap maakt alles goed : en straks de mooie herinneringen… diep van binnen had ik er graag bijgeweest …. maar voor ons zijn er andere dingen . een steuntje in de rug voor morgen !