Goeie morgen,

Hotel Criden, centrum van Tours! Op een zucht van het station! Wàt een imposant gebouw! De voorbije nacht onweer en dus opnieuw klank -en lichtspel! Veel verkeer ook… slaap vatten, was een iets moeilijker opdracht! Ochtendpols: 62! Recupereren… ik probeer er alles aan te doen!

Toch voelen de beentjes vandaag minder goed aan! Een stevige wandeling in Tours kan de reden zijn! We trokken naar de oevers van de Loire, maar de promenade viel serieus tegen. De kathedraal was iets anders. Zelden gezien zo iets. Carine en ik hebben er een kaars aangestoken. Op het welslagen van deze missie… Daarna een terrasje opgezocht in de oude stad. Wat me opviel, is dat de voertaal Engels was. Heeft Tours iets met de oorlog? Ik weet het niet.

Eten, fietsen en slapen! Iedere dag opnieuw hetzelfde ritueel. De suikerreservoir aanvullen, is een belangrijke opdracht. In de Tour is het niet anders… Wat me opvalt, is dat mijn gezellen elke zin voor relativeren stilaan kwijt zijn! Bergop? Niets van gemerkt… gisteren bijna 800 hoogtemeters. Warm? Erg is het niet… Ben ik dan de enige die moet schakelen wanneer de weg oploopt? Ben ik dan de enige die de zon liever ziet gaan, dan komen? Het kan ook zijn dat de zon de hersenpan van menige fietser beschadigde. Of zou er een ‘Duvel’ de dader zijn? De grappen en grollen blijven aanrollen. Ronny’s klassiekers blijven de lachspieren geselen. Patje bevestigt zijn status van entertainer. Als we thuis zijn, vraag eens naar ‘het bos van plezier’. Dat precies wij daar een korte stop hadden… Vraag eens naar…

Vandaag snijden we met goede moed rit 6 aan! Poitiers-Futuroscope! Hopelijk bereiken we het Campanile Hotel even snel als we gisteren in Tours geraakten. Het weer voorspelt andermaal weinig goeds, maar hopelijk valt het net als gisteren mee.

Maak er nog een fijne zondag van.

Nog dit! De rit van gisteren heb ik opgedragen aan mijn kleine broer Eddy. 19/7 is sinds 1991 nooit meer hetzelfde! Rust zacht kleine broer. Ik denk vaak aan jou, maar deze week nog iets meer! Geef je me een duwtje in de rug wanneer ik het moeilijk heb? Waak over de fietsers! In Lourdes steek ik op vraag van ons moeder een kaars aan. Voor al wie ma liefheeft en daar ben jij zeker bij!

Tot vanavond!

Freddy