Goeie morgen,

8.30 uur opstaan, wat een luxe! De emoties van het aankomen in Lourdes gisteren doorgespoeld. Letterlijk en figuurlijk.

Met Evelien, Kevin en Carine heb ik deelgenomen aan de KAARSJESPROCESSIE! Ook dat moest. Indrukwekkend! Een ander woord heb ik er niet voor. De GROT… het Mariabeeld! Ik heb me vastgeklampt aan die strohalm toen Basje het zeer moeilijk had. DANKBAAR zal ik altijd aan deze plek terugdenken.

Met een voldaan gevoel blik ik terug. WTC LAMBROEK heeft geen grenzen! De vriendschapsbanden werden in die 11 dagen aangesnoerd. Dit is een band waarop we verder kunnen bouwen.

Nee, ik heb geen nieuwe plannen in mijn achterhoofd. Dit was iets apart. Weldra wordt alles opnieuw normaal. Vergeten zal ik dit nooit! Nooit… daar voor was alles te intens. Al vergeet je snel de pijn. De ontberingen door de hitte, de hellingen, het onweer… we zullen er nog vaak over vertellen.

Vandaag zwaaien Carine en ik Evelien en Kevin uit! Ik ben zeer blij dat ze er waren. Samen maakten we die zware periode na de geboorte van Bas door! Hechter was onze band nooit. Het slot van de KAARSJESPROCESSIE was er voor mij even teveel aan… de film speelde zich nog even af. Evelien en Kevin waren er toen voor mij. Hopelijk mag ik er nog lang voor hen zijn.

Freddy