2014 Massemen - Lourdes

Goeie morgen!

Goed geslapen! Toch is het gevoel minder goed dan gisteren. Wat angstig keek ik deze nacht een paar keer naar buiten. Men voorspelt onweer in deze regio. Een dag overslaan, kan niet! We moeten er door… Gisteren viel onze uitstap naar de oude binnenstad van Chateaudun letterlijk in het water. Bib Gourmand was een volwaardig alternatief. De begeleiders hebben genoten van de traktatie.

De vijfde rit is niet de meest leuke van deze reis. In Chateaudun kiezen we voor de N10, een kaarsrechte weg naar Tours. Of toch niet? Er zijn twee alternatieven, maar dan wel met een veel grote moeilijkheidsgraad en uiteraard behoorlijk wat langer van afstand. Straks aan het ontbijt ga ik overleggen. Tijdens het weekend is vrachtwagenverkeer verboden in Frankrijk. Die voorbij razende mastodonten hoeven we niet te vrezen. 110 of 125km? In dit weer zou de keuze snel gemaakt moeten zijn.

Inmiddels duiken ook de eerste lijfelijke ongemakken op. Een zere poep (Ronny), stramme spieren (Patje), pijn aan de achillespees (Johan) en een zere voet (Geert) hinderen de fietsers. Door het vele drinken, durft de maag wel eens opspelen. Laura en ondergetekende hadden gisteren behoorlijk wat last van de hitte. Krampen steken de kop op. Magnesiumpillen helpen, maar ik verteer ze niet! Dergelijke onderneming vergt wat van een menselijk lichaam. Samen moeten we al die kwaaltjes overwinnen.

Hopelijk bereiken we Tours zonder kleerscheuren. Parijs-Tours: de herfstklassieker! We rijden deze namiddag over de Avenue de Grammont! Voelen we ons daar ook even winnaar?

Hoe deze trip ook afloopt, iedereen mag zich nu al een beetje winnaar noemen! Gemakkelijk is het niet. Gisteren hadden we de wind opnieuw pal op de neus. En dan de hitte… Of ik het me anders had voorgesteld? Nee. Was ik er klaar voor? Ja. Steeds vaker dwalen mijn ogen over die twee kleine parels op mijn fietskader. Beken zweet en veel tranen zijn mijn gezellen op weg naar Lourdes! Belofte maakt schuld. ‘Rustig, opa! Geen paniek.’ Ik zal er vandaag vaak aan denken, Basje.

Tot vanavond! Schiet niet op de pianist als ik iets later in de pen kruip. In mijn leven heb ik al veel obstakels overwonnen, maar wat een onweer in deze regio brengt, maakt me onzeker. Ochtendpols 63! Iets hoger, maar niets om me grote zorgen over te maken.

Freddy

Rit 4: Rambouillet-Chateaudun, 89km!

We bewaren de beste herinneringen aan het Best Western Amarys Hotel in Rambouillet! Op elke vraag, en ik geef toe ik kan soms heel ambetante dingen vragen, kregen we een positief antwoord. Chapeau!

Vandaag reden we de mooiste en kortste rit tot nu toe. Langs wegen met een minimum aan verkeer reden we van Rambouillet naar Chateaudun. Het aantal hoogtemeters bleef beperkt tot 466. Spitse puisten waren er niet bij. Mijn hartslagmeter nam een verlofdag. Voor de opa van Bas en Renée was dit een halve rustdag. We reden door het departement Eure et Loir. Door Patje werd deze regio bestempeld als de graanschuur van Frankrijk!

We vertrokken stipt om 8.30 uur! Na 2,6km was er een eerste stop: Dirk was zijn sleutel vergeten afgeven! Toen was het al 23°, het kwik steeg tot 34°! In Umpeau, een kanon was de blijvende herinnering aan WO I, stopten we echt een eerste keer om spijs en vooral drank in te nemen. Twee keer kort na elkaar versperden wegenwerken de weg en dat zorgde er voor dat we onze begeleiders kwijtspeelden. De watertoren in Chamblay werd een mikpunt…

In Bonneval had de voorzitter een goede ingeving, er waren er ook al andere deze week… Le Disque Bleu nodigde uit met een mooi terras in de schaduw van een monumentale kerk. Ik beperkte me tot Perrier… Ricard, Pelforth en Leffe passeerden de revue. Tés vakantie hé! Toen stonden er 71km op de teller. Via het wondermooie Donnemain, een foto aan de brug kan dit bewijzen, bereikten we Chateaudun! Iedereen had last gehad van de warmte!

Wat toen volgde, was genieten in hoofdletters! Kaas en vlees met verschillende soorten brood en fruit verschenen op tafel. Uiteraard met een wijntje… of twee!

Daarna trok iedereen voldaan naar zijn kamer om te douchen! Ik ging daarna strike en verdween even van deze wereld. Deze blog verhinderde een langere siësta. Erg, vind ik dat niet!

Morgen zou het kwik niet hoger opklimmen, dan 25°! We rijden van Chateaudun naar Tours over een afstand van 110km! Hotel Criden in hartje Tours… we komen er aan!

Inmiddels hebben we al 456km afgelegd! We zijn er lang nog niet, maar er is gewettigde hoop!

Vanavond brengen we een bezoek aan de oude binnenstad van Chateaudun! De fietsers trakteren de begeleiders… voor wat, hoort wat!

Tot morgenvroeg! Prettig weekend gewenst!

Freddy

Goeie morgen,

Beter geslapen, dan gisteren! Voel me ook beter! Ochtendpols 56! Gisteren 6634 calories verbruikt! Hoogtemeters: 1246m in een rit welke als vlak werd omschreven.

Vandaag paren we het nuttige aan het aangename. Chateaudun, onze volgende halte, nodigt uit… Onder weg gaan we er even de stekker uit trekken voor een maaltijd op vakantiemaat. Genieten, weet je wel! We laten het meest warme deel van de dag aan ons voorbijgaan. Wie weet, proeven we wel eens een wijntje…

Gisteren lekker gegeten in het hotel. Enkelen trokken naar een WOK-GRILL. Iedereen content, houden zo! Daarna gezellig samen op het terras aan het zwembad. Lachen, gieren en brullen. We leren clubleden op een andere manier kennen. De fratsen van Ronny zijn bekend. De entertainer in Patje kennen jullie niet. En ja, er was ook al wat druk op de ketel. Toen we verkeerd reden, was dat zo. Plaagstootjes worden, afhankelijk van het gevoel van het moment, anders beoordeeld.

Aandoenlijk mooi blijft de betrokkenheid van de begeleiders! Niets is hen teveel. We worden echt in de watten gelegd.

Deze quote mag ik jullie niet onthouden.

Ronny tot Ivan net voor hij het water indook: ‘uw tetten zijn precies twee wollen mutsen’.

Tot later.

Freddy

Dag 3, Beauvais-Rambouillet, 107km!

Deze rit begon meteen met een stevige klim van 2,5km… Het was het begin van een dag met veel klauterpartijen in een loden zon! Het kwik klom op tot 34°. In Grisy-les-Plâtres stopten we een eerste keer na 35km. Plots weerklonk door de luisprekers ‘dos cervezas por favor’ van Tom Waes. Het zal jullie niet verbazen dat Ronny en Christine meteen een dansken placeerden.

Na 53km hadden de begeleiders voor een aangename verrassing gezorgd. Op een mooi gedekte tafel verschenen plots heerlijk belegde ‘franse broodjes’ mét hesp of kaas en tomaat! Dat was een leuk intermezzo in een lommerrijke buurt.

In Poissy reden we de Seine over. Nu en dan stonden we plots voor een ‘Muur van Hoei’. De zon brandde op ons lichamen. Een drankstop was meer dan welkom. De passage door verschillende gemeenten verliep moeilijk. Voor de fietspaden in deze regio is er maar één woord: SCHANDALIG! Plots rij je een grasveld op en stopt het fietspad. Dan weer rij je rechts en plots links van de rijweg.

PECH: Met nog een 10-tal kilometer te rijden, stond Geert aan de kant met een lekke band. Opnieuw pech voor Geert, die de eerste dag ook al lek reed!

Quote van de dag: ‘we zijn bijna half weg… nog 833km te gaan!

Na een zware rit door de departementen van Picardië (Oise, Aisne en Somme) bereikten we het Best Western Amarys Hotel.

Morgen de kortste rit van de 11: Rambouillet-Chateaudun! Als ik goed ben ingelicht, hebben de begeleiders opnieuw plannen. Dat belooft…

Tot morgenvroeg! Hopelijk beter uitgeslapen dan vandaag. De rit van gisteren liet sporen na bij ondergetekende. Het begin van de rit was zwaar, maar het beterde naarmate de rit vorderde. Nog 8!

Freddy

Goeie morgen!

Dag drie naar Lourdes toe.

Opstaan doe ik met enkel onbeantwoorde vragen.

Hoe zijn we gerecupereerd van de toch wel lastige tweede rit?

Speelt de zon ons vandaag opnieuw parten?

Hebben we eindelijk eens de wind in de rug?

Doet Ronny zijn poep nog pijn? Kan Geert eindelijk een grote boodschap achterlaten? Ondervindt Johan opnieuw last van de knie?

Laura last vandaag een rustdag in! Ze assisteert Dirk in de volgwagen!

Onze begeleiders duiken vanmorgen de Carrefour in: eerste ‘specialeke’ tijdens de tweede stop van de dag! We kijken er naar uit!

GARMIN stuurt ons over Franse wegen! Ivan is de gids, ondergetekende volgt op ‘zijn’ Garmin hoe en wat! Rijden we verkeerd, dan is het onze gedeelde verantwoordelijkheid!

Hoogtemeters!

Massemen-Lens, 413m

Lens-Beauvais, 1448m! ‘We hebben nog maar een paar keer echt bergop gereden’, volgens Willy Beeckman! Er zijn er die er anders over denken!

Tot vanavond! Yes we can! Bedankt voor de steun op het thuisfront!

Freddy

Lens-Beauvais, 150km! De koninginnenrit!

De zon was meteen op de afspraak toen we om 7.30 uur het Campanile Hotel verlieten. Na een lekker ontbijt stond iedereen goedgemutst aan de start.

Een dag eerder hadden we pijltjes van WTC Lambroek aangebracht en dus geraakten we probleemloos uit Lens richting Liévin! Tot even voor Arras verliep alles prima tot de blauw-gele duiven de verkeerde richting insloegen. Plots stonden we voor een onverharde weg… Het betekende wel dat we eerste stop misliepen! Paniek bij de begeleiders… maar opa rustig, geen paniek hielp ons opnieuw op het rechte pad. In Courcelles aux Bois na 52km, rechtover de ‘Mairie’, vonden fietsers en volgers elkaar weer. We zetten na de lekkere broodjes van Bart Bracke de weg verder naar Amiens. Na 90km stopten we in Amiens even voor een korte drankpauze. Daarna begon het aftellen naar Beauvais toe. Ontelbaar veel hellingen passeerden de revue. Na 117km dook plots een Franse versie van ‘La Redoute’ op… en dat hebben we geweten! Net daar voor hadden we frisse drank getankt… niet onze beste ingeving tot nu toe!

De laatste kilometers naar Beauvais liepen in dalende lijn en dat was na een zware dag een verademing. Quote van de dag: ‘Ik rij niet graag bergaf, want daarna moet ik altijd weer bergop.’

Tijdens deze rit was eendracht opnieuw macht. Samen uit, samen thuis blijft de leuze en dat was op het parcours van deze mini-Luik-Bastenaken-Luik niet simpel!

Dikke pluim ook voor de volgers! Valiezen stonden netjes op de kamer toen de fietsers arriveerden. Carine VL regelde een fietsstalling in de kelder van het hotel. De RECOVERY van ETIXX stond klaar toen we de Mercure bereikten! Carine DB, Christine en Lotte en Dirk zijn altijd in de weer voor de fietsers. Knap, nog 9 dagen volhouden!

Morgen rijden we Beauvais naar Rambouillet.

Freddy

Dinsdag 15 juli: Massemen-Lens, 110km

Veel volk op het ontbijt en dat deed deugd. Afscheid nemen, was niet de meest simpele opdracht. Knuffels en kussen namen we als steun in ons rugzakje mee. Eindelijk was het zo ver!

Willy, Etienne en Solange waren graag geziene gasten tijdens onze eerste rit. Wim zeulde Bas in de fietskar mee tot in Ruien waar onze begeleiders (Dirk, de Carine’s, Lotte en Christine) ons opwachten met Christine (van Etienne), Evelien, Renée en Kevin, Anneken en Erwin. Na 40km versterkten we de innerlijke mens. Daarna wuifden Evelien, Wim, Bas en Renée, Kevin en Anneken en Erwin ons uit.

Val: In Nederzwalm geraakte Solange niet tijdig uit de klikpedaal…

Pech: Geert reed lek bij het binnenrijden van Kluisbergen.

In Marcq-en-Bareuil stopten we een tweede keer na 73km. We wandelden even door het kleine Bokrijk!

Daarna reden we via ontelbare rotondes en slechte fietspaden naar Lens. De laatste kilometers kregen we opnieuw regen te verwerken. Bij het begin van de rit hadden we ook al enkele regendruppels over ons heen gekregen.

Na 110km bereikten we Hotel Campanile in Lens. Chapeau voor gids Ivan en wegkapitein Geert! Knap werk, mannen!

Morgen leggen we de brug van Lens naar Beauvais! Goed voor 140km met opnieuw de wind in het nadeel. Vertrek om 7.30 uur.

Freddy

5 uur, Massemen! Er ligt er eentje te draaien en te keren in zijn bed!
Stress? Zou kunnen. Er komt immers veel op ons af!
Ik duim voor allen die bij deze onderneming betrokken zijn!
Eendracht maakt macht! Het was zo, het is zo en het zal altijd het kenmerk van WTC Lambroek blijven!
De voorbereiding is afgerond! Duimen jullie mee voor een goede afloop!
Tot vanavond in Lens! Mijn eerste ritverslag komt er aan!

Freddy